سند تازه روش دفاعی تازه ایالات متحده آمریکا تفاوت های معناداری با سندهای پیشین دارد. به جای تمرکز همیشگی بر تروریسم، نقطه تمرکز سند جدید، روسیه و چین هست؛ اگرچه
نقشه واشنگتن جهت کشور عزیزمان ایران چیست
عبارات مهم : ایران
سند تازه روش دفاعی تازه ایالات متحده آمریکا تفاوت های معناداری با سندهای پیشین دارد. به جای تمرکز همیشگی بر تروریسم، نقطه تمرکز سند جدید، روسیه و چین هست؛ اگرچه به خاورمیانه و کشور عزیزمان ایران نیز پرداخته شده است هست. در خلاصه ۱۱صفحه ای سند «راهبرد دفاع ملی» آمریکا شش بار به نام کشور عزیزمان ایران اشاره شده است هست. پنتاگون روز جمعه یک نسخه غیرمحرمانه و ۱۱صفحه ای از این سند را منتشر کرده و توضیح داده که «تغییر بنیانی» اولویت ها و تمرکز نظامی آمریکا را به خوبی تشریح می کند.
نقشه واشنگتن جهت کشور عزیزمان ایران چیست
سند تازه به زیاد کردن نقش متحدان و هم پیمانان آمریکا اذعان دارد که علاوه بر افزودن به توانایی های نظامی، امکان دسترسی به مناطق دیگر را فراهم می کند. نفوذ منطقه ای کشور عزیزمان ایران در این سند یکی از محورهای مورد تأکید است و آن را «مهم ترین چالش جهت ثبات منطقه خاورمیانه» خوانده هست. اجرای این روش می تواند نگرانی ها را در منطقه راجع به آنچه به کشور عزیزمان ایران مرتبط می شود، زیاد کردن دهد. این عنوان را با کوروش احمدی، کارشناس روابط بین الملل که سال ها راجع به ایالات متحده آمریکا کار کرده در میان گذاشتیم. او حتی نگرانی از حمله نظامی به کشور عزیزمان ایران را بیراه نمی داند و نشانه های این نگرانی را در رفتارهای اخیر اسرائیل و عربستان، دو متحد آمریکا در خاورمیانه به وضوح می بیند.
درحالی که در دو دهه گذشته مبارزه با تروریسم بیش از دیگر مباحث در روش دفاعی ایالات متحده آمریکا تظاهر می کرد، اکنون و در سند دفاعی تازه کمرنگ تر از پیش شده است هست. علتش چیست؟
سند تازه روش دفاعی تازه ایالات متحده آمریکا تفاوت های معناداری با سندهای پیشین دارد. به جای تمرکز همیشگی بر تروریسم، نقطه تمرکز سند جدید، روسیه و چین هست؛ اگرچه
ترامپ زمانی زمام امور را در کاخ سفید به دست گرفت که داعش و گروه های مشابه، دوران اوج خود را که تابستان ٢٠١٤ بود، سپری کرده و رو به افول قرار داده بودند (البته این قطعا به معنی خاتمه کار آنها نیست). می بینید که تهدیدها و حملات تروریستی در مناطق متفاوت دنیا نیز در سال ٢٠١٧ کم کردن چشمگیری داشته است.
از مجموع ١٠ حمله تروریستی ملهم از داعش و امثال آن در روسیه و اروپا یکی، دو حمله آنها با بمب انجام شده است و بقیه اغلب با چاقو یا راندن ماشین به میان مردم بوده و به دست افراد تنها انجام شده است هست. در آمریکا نیز در این مدت فقط یک مورد حمله تروریستی با ماشین انجام شده است هست. این امر به ترامپ وقت داد تا او زیاد بتواند تمایلات شخصی خود را مبنای کار قرار دهد که نتیجه آن تمرکز بر کشور عزیزمان ایران و تا حدودی به ناچار کره شمالی شد. البته اکنون وزارت دفاع در سند روش دفاع ملی از شروع «عصر مسابقه قدرت های بزرگ» و اولویت تمرکز بر آن می گوید.
در روش دفاعی تازه آمریکا، «توسعه سریع قدرت نظامی چین و زیاد کردن سیاست های تعرضی روسیه، اولویت های نظامی درجه یک امنیت ملی آمریکا» خوانده شده است هست. اگر با نگاهی کلی به این دو مبحث بنگریم این روش چه نگرانی هایی را دامن می زند؟
سند روش دفاع ملی که به وسیله پنتاگون تهیه می شود، منعکس کننده درک این نهاد از دوران کنونی و برنامه هایش جهت مواجهه با آن هست. از دید سند جدید، دوره حاضر «دوره مسابقه قدرت های بزرگ» است.
نقشه واشنگتن جهت کشور عزیزمان ایران چیست
این در حالی است که در سند پیشین در دوره اوباما تهدیدات منطقه ای و نیز تهدیدات غیرمتعارف از سوی بازیگران غیردولتی برجسته تر بود. سند تازه نخستین از این نوع در سال های اخیر است که به تهدیدهای غیرمتعارف و تهدیدهای منطقه ای بهای کمتری می دهد و بر آن است که «رقابت راهبردی بین کشورها و نه تروریسم، اکنون نگرانی مهم در حوزه امنیت ملی آمریکاست». در سند از چین به عنوان یک قدرت واقعا جهانی با قدرت اقتصادی اوج و توان تحت فشار قرار دادن کشورها اسم برده شده است هست. به روسیه به عنوان کشوری با قدرت نظامی محدودتر ولی میل تهاجمی بیشتر، اشاره شده است است.
افول داعش و دیگر گروه های تروریستی که قبلا گفتم قطعا یکی از دلایل کم کردن اولویت تروریسم در روش دفاعی تازه آمریکا و نیز روش امنیت ملی تازه آمریکاست که ١٨ دسامبر منتشر شد. نتیجه گیری سند این است که آمریکا باید از «دوره کوچک سازی استراتژیک» فاصله بگیرد و ارتش خود را به تجهیزات فوت باری که لازمه عصر مسابقه قدرت های بزرگ هست، مجهز کند. به این ترتیب نظامیان آمریکا که در کسوت غیرنظامی عهده دار تعیین راهبردهای امنیت ملی و دفاعی آمریکا شده است اند، وقت یافته اند تا بیش ازپیش به بهانه مسابقه قدرت های بزرگ بر تقویت نیروی نظامی آمریکا تأکید کنند. علاوه بر کم کردن ترساندن تروریسم، زیاد کردن مستمر توان نظامی چین و روسیه در سال های اخیر که موجب نگرانی هایی در محافل نظامی گرا راجع به دورنمای این روند شده است نیز بهانه کافی را جهت این نظامیان سیاست مدار فراهم کرده است.
سند تازه روش دفاعی تازه ایالات متحده آمریکا تفاوت های معناداری با سندهای پیشین دارد. به جای تمرکز همیشگی بر تروریسم، نقطه تمرکز سند جدید، روسیه و چین هست؛ اگرچه
این در حالی است که بودجه نظامی آمریکا (حدود ٦٠٠ میلیارد دلار) به تنهایی معادل بودجه نظامی ٩ کشوری است که بعد از آمریکا بیشترین توان نظامی را دارند. محافل مذکور البته بر آن هستند که شاخصه ارتش های چین و روسیه این است که به سرعت در حال رشد ند. ارتش چین که بزرگ ترین ارتش دنیا با نزدیک به دو میلیون و ٣٠٠ هزار سرباز و بودجه ای حدود ٢٢٠ میلیارد دلار و برنامه های گسترده نوسازی هست، به سرعت در حال کم کردن فاصله خود با ارتش آمریکاست.
در روسیه نیز در سال های اخیر توجهی جدی به تجهیز و تأمین منابع جهت ارتشی شده است که بودجه آن فعلا حدود ٨٥ میلیارد دلار هست. نقشی که ارتش روسیه در سوریه و نیز در بعضی مناطق شرق اروپا بازی کرده، زمینه ساز تبلیغ نظامی گراها در واشنگتن جهت تقویت بیش از پیش ارتش آمریکا شده است هست. تغییرات مهم دیگری نیز در روش دفاعی تازه صورت گرفته از جمله اینکه علی رغم دوره اوباما در این سند سخنی از «تغییر آب وهوا» به عنوان تهدیدی که ارتش آمریکا باید خود را جهت آن آماده کند، نیست.
نقشه واشنگتن جهت کشور عزیزمان ایران چیست
نگاه این سند به کشور عزیزمان ایران نیز اصلا مثبت نیست. کشور عزیزمان ایران را هم تراز کره شمالی می بيند و این در جهت نگاهی است که دولت ترامپ به طور کلی به کشور عزیزمان ایران و برجام دارد. درحالی که دنیا اعتقاد است نگرانی های هسته ای در مورد کشور عزیزمان ایران کم کردن یافته، دولت ترامپ همچنان می خواهد نگرانی هسته ای کشور عزیزمان ایران را بسیار و هم تراز با کره شمالی توصیف کند. آیا با این نظر موافقید؟
درحالی که در سند روش دفاعی از چین و روسیه به عنوان «کشورهای رقیب» یاد شده، از کشور عزیزمان ایران و کره شمالی به عنوان «رژیم های یاغی» اسم برده شده است و تلاش شده است توانایی هسته ای و موشکی کره شمالی و توانایی موشکی کشور عزیزمان ایران بزرگ نمایی شود. این هر دو تعبیر در سند روش امنیت ملی نیز به همین شکل استفاده شده است بود. متأسفانه ترامپ در ابراز دشمنی با کشور عزیزمان ایران در یکی، دو سال گذشته همواره ثابت قدم بوده و فرازونشیبی نداشته هست. در حالی که در ارتباط با کره شمالی چنین نبوده و در ارتباط با آن هم از «خشم و آتش» سخن گفته و هم به عنوان نمونه در اوايل نوامبر رهبر کره شمالی را دعوت به مذاکره و توافق کرده هست. تحلیل آمریکا این است که نشانه نهایی پیونگ یانگ تنها بقاي رژیم از طریق توان هسته ای است.
موقعیت کشور عزیزمان ایران در منطقه حساس خاورمیانه شاید وجه تمایز مهم کشور عزیزمان ایران و کره شمالی از نظر ترامپ باشد. پایگاه رأی ترامپ در آمریکا نیز در حالی که حساسیت زیادی به کره شمالی ندارد، ولی در مورد کشور عزیزمان ایران به خاطر مسئله اسرائیل و جهات مذهبی قضیه بسیار حساس هست. به علاوه، یک برخورد نظامی در شبه جزیره کره می تواند بیش از یک میلیون کشته داشته باشد درحالی که در منطقه ما چنین نیست. بنابراين می توان گفت که اگر ترامپ یک استراتژی خاورمیانه ای داشته باشد، متأسفانه تقابل و مهار کشور عزیزمان ایران خط مهم و محوری آن هست. این خط را ترامپ از ٢٠ مه ٢٠١٧ یعنی در وقت سفر به عربستان که نخستین سفر خارجی او بود، آشکار کرد. به همین ترتیب تیلرسون در صحبت مهمی که در دانشگاه استنفورد در ١٧ ژانویه داشت، از ادامه حضور نیروهای آمریکایی جهت حمایت از کردهای سوری خبر داد و مدعی شد نشانه آن مبارزه با نفوذ کشور عزیزمان ایران در سوریه و حل سیاسی بحران سوریه از طریق گزینش دولتی تازه به جای دولت بشار اسد و نیز جلوگیری از سربرآوردن مجدد داعش و القاعده است.
همین نظر به نوعی نشان دهنده استراتژی دولت ترامپ در مورد برجام هم هست؛ درست است؟
بی شک، متناسب با چنین وضعیتی، هرچه مربوط به کشور عزیزمان ایران هست، با حساسیت بیشتری در واشنگتن نگریسته می شود. بنابراين اگر از میزان این حساسیت ها از طریق شماری از کارها اعتمادساز کاسته نشود، قطعا می تواند بیش ازپیشمسئله ساز شود.
نقطه دلواپس کننده مهم این سند بخشی است که از «نقش حیاتی متحدان و هم پیمانان آمریکایی» سخن رفته و آمده «علاوه بر افزودن به توانایی های نظامی، امکان دسترسی به مناطق دیگر را فراهم می کنند». تحلیل شما از این بند چیست؟ دایره این ایفای نقش از سوی متحدان حیاتی را تا کجا می بینید؟
در سند به «تقویت ائتلاف ها و جذب شرکای جدید» به عنوان یکی از سه راه حل، در کنار زیاد کردن آمادگی دفاعی و اصلاح امور تجاری پنتاگون، جهت تقویت توان دفاعی آمریکا تأکید شده است هست. در این حوزه دو عنوان در مرکز توجه قرار گرفته: یکی اینکه آمریکا باید نشان دهد که دوست ثابت قدمی جهت متحدان خود است و عرصه را ترک نمی کند و توصیه دوم تأکید بر عملیات یکسان و تقسیم وظایف با متحدان و همین طور همکاری در هزینه هاست. اهدافی از جمله تأمین امنیت راه های تجاری، حفظ دستاوردها در عراق، افغانستان و سوریه و ایجاد توازن متقابل در برابر ایران، جهت ائتلاف سازی در خاورمیانه ذکر شده است هست. این نیز توصیه جدیدی نیست و در روش امنیت ملی و در عمل نیز مورد تأکید قرار گرفته هست. به عنوان نمونه دولت ترامپ در خاورمیانه، برعکس دولت اوباما، تأکید زیادی بر کار زیاد با متحدان سنتی مانند عربستان و بازسازی ائتلاف مربوطه در منطقه كرده هست. درحالی که روابط اوباما با این متحدان تا حدی سرد بود. روی دیگر این سکه تلاش جهت اخلال در همکاری کشور عزیزمان ایران با کشورهای منطقه است.
درحالی که عربستان و اسرائیل جزء متحدان مهم آمریکا در خاورمیانه هستند، می توانند حتی خطر حمله نظامی به کشور عزیزمان ایران را زیاد کردن دهند؟ به خاص آنکه مقامات ریاض و تل آویو در مورد کشور عزیزمان ایران تصویر العمل هایی تندی داشته اند؟
قطعا. اکنون کاملا آشکار است که عربستان و اسرائیل در سال های گذشته همواره مشوق آمریکا جهت حمله نظامی به کشور عزیزمان ایران بوده اند. در یکی از تلکس های افشاشده از سوی ویکی لیکس مشخص شد که ملک عبدالله پادشاه به اصطلاح میانه رو عربستان از لزوم «کوبیدن سر مار» سخن گفته بود و اخیرا هم جان کری افشا کرد که سران اسرائیل، مصر و… خواستار بمباران کشور عزیزمان ایران بودند و اعتقاد داشتند که بمب تنها زبانی است که کشور عزیزمان ایران می فهمد.
زینب اسماعیلی/شرق
واژه های کلیدی: ایران | روسیه | آمریکا | آمریکایی | کره شمالی | حمله نظامی | دولت ترامپ | ارتش آمریکا
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
